De impact van (top)sport op mondgezondheid en waarom sporters vaak problemen met het gebit hebben

Sport en bewegen hebben vele voordelen voor zowel de lichamelijke als geestelijke gezondheid. Echter, naast alle positieve effecten, begint er steeds meer aandacht te komen voor de negatieve effecten van (top)sport op de mondgezondheid. Om deze negatieve effecten tegen te gaan is het essentieel om meer inzicht te krijgen in de processen in het lichaam en wat eraan gedaan kan worden.

Recreatie sporten vereisen doorgaans weinig aanpassingen in voeding en vertonen minimale veranderingen in het mond- en lichaamsproces. Het mondmilieu krijgt voldoende tijd om te herstellen tussen en na de inspanningen. Echter, bij intensieve en frequente trainingen op hoog niveau kunnen verschillende factoren zoals stress, voeding, intensiteit van de sport, speekselkwaliteit en -hoeveelheid, en mondhygiëne een negatieve invloed hebben op de mondgezondheid van atleten.

De verminderde mondgezondheid kan niet alleen leiden tot slechte prestaties, maar ook tot pijnklachten die de atleten van belangrijke sportevenementen kunnen weerhouden. Daarom is een goede mondgezondheid van cruciaal belang voor topsporters, aangezien het hun vermogen om uitzonderlijke prestaties te leveren aanzienlijk beïnvloedt. Ondanks dit belang is uit onderzoek gebleken dat de mondgezondheid bij veel topsporters tekortschiet, wat kan resulteren in verminderde prestaties en ongemak tijdens competities.

Een interessante studie uit Nederland onderzocht de mondgezondheid van een groep olympische atleten vóór de spelen in Rio de Janeiro. De resultaten toonden aan dat een verrassend hoog percentage (43%) van de sporters tandheelkundige behandelingen nodig had, wat aantoont dat problemen met de mondgezondheid vaak worden onderschat. Het onderzoek benadrukte ook dat een toename in trainingsduur kan leiden tot een hoger risico op tandbederf.

Desalniettemin is het onduidelijk waarom sporters zelf niet eerder ingrijpen bij tandheelkundige problemen, vooral gezien het feit dat velen aangeven last te hebben van deze problemen.

Om deze kwestie aan te pakken, moet een medische sportkeuring inclusief mondgezondheidscontrole de norm worden. Intensieve sporters kunnen hun sportarts raadplegen voor controle of advies inwinnen bij een sporttandarts of reguliere tandarts. Een dagelijkse goede mondhygiëne is de verantwoordelijkheid van elke sporter.



Harold Abrahams (1899-1978), een Britse olympische atleet uit de jaren twintig van de vorige eeuw, benadrukte al vroeg in zijn carrière de relatie tussen sportprestaties en mondgezondheid.

(Foto met toestemming van Quality Practice | ACTA Dental Education via M. Lieshout)